30 Mayıs 2013 Perşembe

ŞAİRLERİN ŞİİRLERİYLE SÖYLEDİĞİ 01

Biz Türkler şiir yazma konusunda oldukça yetenekliyiz. İlk gençlik yıllarında birkaç satır şiir yazmayanımız nerdeyse yoktur. Askere giderken şiir yazarız, sevdamızı şiirle anlatırız yavuklumuza. Derdimiz olur, serin pınarlar gibi bizi ferahlatsın diye şiire sığınırız. Şair olmamıza o kadar çok neden var ki..

Bu köşede çoğunlukla sizlere kendi şiirlerimi sunmak istiyorum sevgili okurlar.  Kendi şiirlerimi sunarken hikâyelerinden de söz edeceğim.

Yazmak işi iki taraflı bir olaydır; yazmak ve okumak.. Yazarken benimdir, okurken sizin.. Siz yazılanı okurken kendinizle özdeşleştirirseniz beğenmeye, hoşlanmaya başlarsınız. Özdeşleştirme anlamaktır, anlamak ve kendin olarak anlatılanı görmek.. Böyle bir okur yazar ilişkisi uzun ömürlü olur.

Gelelim şiirlere..

İlk sunacağım şiir bir güfte. Yani şarkı sözü. Bestesi de bana aittir.

SONBAHAR

Gelince sonbahar
Biter bütün aşklar
Tenhalaşır sokaklar
Başlar yağmurlar

Gelme sen sonbahar
Sen gelirsen ah!..
Göz yaşım durmaz akar
Bitecek diye aşklar

Sararan yapraklar
Kuruyan dallar
Her şeyin hazin sonunu
Sanki anlatırlar

Gelme sen sonbahar
Sen gelirsen ah!..
Göz yaşım durmaz akar
Bitecek diye aşklar
            
           Aydın Göle
                1971

Bu şiiri yazdığımda 15 yaşındaydım. Mandolinden gitara geçmiştim. O yıllarda okullarda müzik dersinde bir çalgı mutlaka öğretilir, müsamereler için orkestralar kurulurdu. Çalmayı öğretilen çalgılar ya mandolindi, yada blok flüt.. çok çok bir melodika da olurdu, oda olursa. Daha sonra gitarlarda öğretilmeye başlandı.

Ben özürlülüğümden dolayı sürekli okula gidemediğim için bu derslerden sorumlu değildim. Sınıf öğretmenim kanaat notunu kullanırdı benim için, sınıfımı öyle geçerdim. Ama içimde müzik aşkı vardı. 1967 yılında annem bu aşka dayanamadı ve bana mandolin aldı. Kendi kendime öğrendim. Öğrenirken çok kafa patlattım, çevreye verdiğim rahatsızlık az değildir.
Gene o yıllarda besteciliğe de soyundum utanmadan. Şiir yazmayı beceremiyordum, başkalarının şiirlerini şarkılarımın güftesi yapıyordum. Bir yalanla başladı her şey. Bestelediğim bir şiire benim demiştim. Ondan sonra yalanım ortaya çıkmasın diye şiir yazmaya başladım. O yıllardan çok az şiir elimde.. çoğuna şiir denemezdi, bu yüzden defterleri yaktım. Sonbahar ilk yazıp bestelediğim şiirdir, daha doğrusu şarkı sözüdür.

***

İŞTE GELDİ İŞTE BAK

Bak takvimden bir yaprak daha kopuyor
Ömrümüzden bak, bir gün daha siliniyor
Ve böylece geçiyor günler
Soluyor tek tek, açılan güller

İşte geldi işte bak
Bak işte gidiyor                                                                                                    e
Bak bu tatlı hayat
Şarap gibi bitiyor

Dargınlıkla ne geçecek elimize
Yazık değimli bu sevgimize
Üzülme sen
Gül neşelen
Üzülmekle
Ne geçecek sanki elimize
                     
                     Aydın Göle
                      09.02.1973

Bu şiirin altına şu notu düşmüşüm: bu şiiri mayıs ayında komşu teyzelerin bahçesinde besteledim. Eksik bilgi tabii. O yıl lise bire giden erkek kardeşime okuldan okuması için Halide Edip Adıvar’ın “Sinekli Bakkal”  romanını vermişlerdi. Bende okudum. O romanda bir satırda geçen işte geldi, işte gidiyor sözünden ne bulduysam buldum ve bu şiiri yazdım. O  zamanda 17 yaşındayım.

Bir başka şarkı sözü olarak yazdığım ve bestelediğim şiirimi sunuyorum.



***

RUHUMUN GÜLÜ

Aşık oldum senin o güzel yüzüne
Görür görmez tutuldum yosun yeşili gözlerine
Seni sevince vuruldum o tatlı sözlerine

Ruhumun gülü
Kalbimin bülbülü
Ah gidi menekşe
Seni tanımasaydım keşke

Deniz gibi dalgalı ve başak sarısı saçlarına
İnan sevgilim, inan bana
Bedenimin her hücresi aşık oldu sana

Ruhumun gülü
Kalbimin bülbülü
Ah gidi menekşe
Seni tanımasaydım keşke

                  Aydın Göle
                  04.02.1973


***

İlk yılların toyluklarını görüyorsunuz. Bende bunu göstermek için bu şarkı sözlerini buraya koydum. Yer yer fena değil bazıları ama gülmeden de edemiyorum. Dönemin şiirlerinin ve ozan deyişlerinin çok etkisi var bu şiirlerde.

İlk şiir denemesi diyeceğim bir şiirle veda etmek istiyorum. Sabrınızı zorladıysam beni bağışlayın.




GÜVERCİNLİ KIZ

Dün akşam üstü
Güvercinli bir kız geçiyordu sokaktan
Akşamın bedbaht lekeleri
Bıkmamış kızın temiz yüzünde durmaktan
Güvercin memnun
Sahibesinin sıcak avuçlarında oturmaktan
Parlak ve tertemiz tüyleri
Sanki yaşadığı o anki mutluluktan
Güvercinli kız ve güvercini
Birer aşk meleği sanki
Bakışı ve yürüyüşleri edalı
Bir özlem içindeler besbelli
İkisi de birbirine sevdalı
          
                            Aydın Göle
                            16.03.1973                                  

***

Mutlu bir hafta sonu geçirmeniz dileğiyle hoşça kalın

İlk yayımı:  Anadolu Gazetesi
              14.06.2009

Yayın Tarihi26.05.2013 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder