28 Ağustos 2012 Salı

ŞAİRLERİN ŞİİRLERİYLE SÖYLEDİĞİ 137


Merhaba sevgili okurlar. Ramazan, bayram derken gene olağan, sıradan günlere geri döndük. Sıcaklar hız kesti kesmesine ama genede gündüzleri güneş yakıyor. Gecelerin yavaş yavaş uzamasıyla gece sıcaklıkları rahat uyumamızı sağlayacak kadar düştü, çok şükür. Bugün her hafta sonu olduğu gibi şiirlerle huzurunuzdayım. Bu günü müzisyen besteci Erhan Güleryüz ve şiirlerine ayırdım. Önce kendisini kısaca tanıyalım.  

13 Ocak 1966’da, Büyükçekmece’de doğan Erhan Güleryüz İlkokul ve liseyi Büyükçekmece'de okuduktan sonra Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi’ni bitirdi. İlk albümü solo bir albüm olan “Güller Açtı”yı Ayna gurubunu kurmadan önce 1992 yılında çıkardı. Albüm başarısız olunca 1996 yılına kadar başka hiçbir albümle dinleyici karşısına çıkmadı. 1996’da Cemil Özeren, Can Güney, Alper Çakır, Ayhan Öztoplu ve Murathan Araz ile Grup Ayna’yı kurdu. Ayna grubunu kurduğunda da yeni bir albüm yapabilmek için finansal destek sağlaması düşüncesiyle bir gecede  Meçhul Şarkıcı albümünü yaptı. Erhan Güleryüz bu albümün geliriyle Ayna grubunun stüdyo masraflarını karşıladı.

Ayna grubunun Bari Sen Unutma Beni şarkısı Erhan Güleryüz’e Kral Tv MÜZİK Ödülleri töreninde 1999 yılında en iyi söz ödülünü getirdi. Rüzgar Yapım adında bir yapım şirketi olan Erhan Güleryüz’ün basılmış şiir kitaplarıda vardır. Bir takım şiirlerini bestelemiştir.

Gelelim şiirlere...

...

ACINDIRMA ŞİİRİ

Sağda, solda izlerin var.
Zor oluyor bazen uyanmak.
'Zaman en iyi ilaç' derdi babam.
Toparlanmaya çalışıyorum.
Kendime yeni uğraşlar buldum;
şiir,
resim,
tiyatro,
sinema.
Seni yazıp,
seni boyuyorum.
Seni oynayıp,
seninle uyuyorum.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

ADI KONMUŞ AYRILIĞIN

Ben o eski ben değilim, çok değiştim elde değil
Ben o eski ben değilim, yüzüm gülse içim zehir

Ayrılığın sürükleyip kıyılara vurdu beni
Kaybedenler kumsalında her gün ağlıyorum
Akan yıllar sürükleyip kıyılara vurdu beni
Kaybedenler kumsalında seni bekliyorum

Esti rüzgarlar
Bir şiir oldun dudaklarımda
Tarih olmuş şarkılarda
Hep seni söylüyorum

Adı konmuş ayrılığın çok iyi biliyorum
Seni hala seviyorum
Günü geçmiş bir sevdayız çok iyi biliyorum
Seni hala seviyorum.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

AH BİR ÇOCUK KALSAM

Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Üç taş, üç cam olmalıydı hayat.
En büyük kavgamız gazoz kapağından çıkmalıydı
ve en büyük acımız
öğretmenimizin başka şehre tayini olmalıydı.
Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Büyümeğe özenmeliydik büyümeden...
İnsan dediğin,
yürükçe yorulan, yoruldukça ağlayan bir taş değil mi?
Çözmesi zor değil.
Sen ansın, yaşanan zaman...

ERHAN GÜLERYÜZ

*

AH BU GÖNÜL

ne hataların acısı
ne ayrılığın sancısı
bu sabah mutlu uyandım
bitti artık kendimle aşkın kavgası

bedeli ödenmiş sevdamın
acısı yamanmış dünyanın
yinede gelince aklıma
yağmurlarda bakışların

ah bu gönül
seni deli sevdi güzelim
seni hep sevdi
yağmurlarda solan yüzüne
tutuşur bulutlu gözlerine

ERHAN GÜLERYÜZ

*

AKDENİZ..

Cebimde ucu ucuna yetecek bir para
Ve içimde bir umutla
Bir çanta ve anılar koyuldum yola
Akdeniz MERHABA...!

Tarlada patikada dağlarda
Başka bir tad var yollarda
Çok yorulmuş bir haldeydim
Kendimi buldum aşkında.

Bekler sahilde meltem içimde fırtına
Yeniden de, sevebiliriz............AKDENİZ.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

AVUCUMDA SEVDA VAR

Rüzgar dudaklarıma
iki damla yağmur vurdu.
Bir çocuk aşkı ki,
koca insanlar böyle sevmemiştir.
Akşamüstü Arnavutköy'deydim.

''Sevda'' diyorum,
''Sevda'' dedin mi gizli olacak
ve çulsuz olacaksın ki
değerini bileceksin,
hissedeceksin.
O zaman acısına da saygın olur.

İki damla yağmur,
ardını bilmediğim karanlıktan
dudaklarıma
rüzgarın hediyesi.
Cebimde yumruk elim.
Yanıyor avucumda,
yanıyor
verdiğin mektup.
Bütün bulutları seviyorum.
Bütün insanları seviyorum.
Yaşamayı seviyorum.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BAHÇENİN ÜRÜNLERİ

O bahçede büyüyenlerden...
Ne olurdu ki...
Akasyayı belediye kesti,
incir zaten uğursuzdu
kurudu gitti.
Atilla, çocuk felcinden,
Gülseren veremden öldü.
Şarkılarını söylemek bize kaldı.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BANA NE?

Ben burada büyümeseydim,
bu gölde tutmasaydım ilk kaya balığını
ve bu denizde yüzmeseydim ilk defa.
İlk aşkımı burada yaşamasaydım ilkokul üçte...
Soğuk kış günlerinde üşümeseydim kumsalında.
İlk yumruğu vurmasaydım
okul önünde
ve yokluğu öğrenmeseydim
yazlıkçılar gidince.
Kürdü, Lazı, Çingeneyi, Göçmeni
burada tanımasaydım.
İlk darbukayı çalmasaydım
o sünnet düğününde.
İlk sigara, ilk bira, ilk sevda, ilk, ilk, ilk, ilk...
İlk burada ağlamasaydım
bana neydi Çekmece'den.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BEKÇİ

Sen doğrularını alıp gittiğinde
bir sönük soba gibi sırıttı hayatım.
Sorgularını alıp gittiğinde
cevaplar yarım kaldı.
Bende isterdim alıp başımı gitmek.
İlk kaçan kurtuldu bu savaş yerinden.
Şimdi saatlere bakamayan bir bekçiyim.
Hiçbir şeyi beklerken...
Belki de
gerçek bir kahkaha için
sinirlerim bozulmalı artık.
Hiçbir deli, delirmekten korkmaz.
Öyle değil mi?

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BEN SEVGİLİYDİM

Oda leş gibiydi.
Yerde bir minder.
Kesik alkol kokuyordu
yattığımız yer.

Kolunu boynuma sarmış,
bebek gibiydin.
Çekindim uyandırmaktan.
Ben sevgiliydim.
Yüzünü seyrederken
bir melek geldi.
Ölümü anlattı bana
belli deliydi.
Onbeş yılın korkusu
o sabah bitti.
Nefesini kokladım,
büyü gibiydi.

Ben o sabahtan sonra
ölümden hiç korkmadım.
Sen yanımda uyurken
irkilip uyanmadım.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BEŞ PARASIZ

Beş parasız okul yılları
Toy bir sıcak gurbet sokakları
Otogarda çaresiz gururlu bir sefalet
Baştan kaybedilmiş fakülte aşkları
Gözümde bir çocuk, ruhum bin yaşında
Yıl sonunda okuldan kovulma telaşları

Yıllar yılları kovaladı
Dostlar kalbimi yaraladı
Ya gittiklerinden ya vakitsizlikten
Bir çarem olmadı sevdiklerimden
Ayrılmış yollarda hayattan geçerken
Bir çarem olmadı sevdiklerimden

Buldum bulmasına parayı
Ne yazık ki kapatamadım ben bu arayı
Ne çocuk ne yaşlıyım ama
Gençliğimde olmadı

Ah nerdeler
Çok acaip günlerdi
Öyle esip geçtiler

Ah nerdeler
Gitti gelmez diyorlar ama
Beni terketmediler.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BİRÇOK ŞEY TÜKENDİ

Yasladım sırtımı
Gürpınar çayırına.
Yükledim hayalleri
yıldızlara.

Bir çok şey tükendi
zamanın elinde.
Sana ne kaldı anlat şimdi?
Bana ne kaldı sorma.

Akan yılların pınarında
hüzünlü gözlerim.
Çocukluğumdan kalma
bir güzel gün özlemim.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

BUZDAN SAATLER

Buzdan saatler,
Takvimlerde göremediğin
zamanlarda saklıdır.
Hiç yaşanmamış gibi,
sadece ruhum üşür.
Buzdan saatlerde,
söyleyecek kelimesi yoktur
dilin.

Acı bir kabulleniş
bu benim için.
Vaktin geldiğini
hisseder beklerim.
Buzdan saatlerde
gitarım sarhoş
Ben
yine deli,
ben
yine aşık.
Bir martı
dağlarda başıboş.

Gitarım sarhoş
Kapkara bir fırtına bu
acısı bir hoş.

ERHAN GÜLERYÜZ

*

CELAL İLE BEHİYE

Tarlayı ekti Celal.
Bahar geldi.
Çiçek oldu badem, sevindi.
Atı öldü. Ana avrat küfretti şansına.
Yılanları yaktı bir gece, bütün çayır kavruldu.
Çok Rakı içti yalnızlık öldü.
Altmış yedi yılın hesabı masalarda sızdı.
O güzelim hatıraları leş gibi taşımaya çalıştı.
O gece yaktı Birinci’yi...Uzandı.
Döşek, saman hayata perde oldu tavan.
Seyretti seyretti, iki gıdım oynadı dudağı.
Güldü.
Ne devlet ne dünya, bir tek o vardı evde ve
Behiye’nin on sekiz yaşındaki gülüşü...
Elini uzattı, okşadı yanaklarını.
-Kızdın mı seninle gelmedim diye?

-Amaann Celal, sanki gel desem gelecektin.

-Gelirdim be! Gelirdim deyyusun kızı, gelirdim tabii.
Bak ne halde ev. Çiçekler hep kurudu her taraf toz duman.
Oralar nasıl? Soba yakmaya halim yok, üşüyorum.

Behiye çocuksu bir gülümseyişiyle elini uzattı.

-Celal, gelsen artık diyorum.
Sen sıkılırsın, bak çocuklar çoluk çocuğa karıştı.
Evde yalnız başına olur mu hiç?
Gel be Celal’im

Celal güldü. Biraz yorgun, biraz kararsız.
-Ben kalkamıyorum, tut elimden.Vakit geldi.
Yavaş! sırtım ağrıyor.

Sarıldılar, gün doğdu, günler geçti, mahalle koktu
buldular onu.

ERHAN GÜLERYÜZ

*


Hepinize yaşanabilir güzellikler diliyorum. Haftaya tekrar buluşmak dileğiyle hoşça kalın.



Yazışma Adresim: www.goleaydin@hotmail.com
Gazete Adresimiz: www.anadolumedyagrup.com

Yayın Tarihi26.08.2012


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder