Merhaba sevgili okurlar. Günler günlerle yarışırken gene
hafta sonunda buluşmuş olduk. Ömür böyle böyle sonlanırken bir tatlı sada
bırakmışlara ne mutlu. Mevla hepimizi mutlular kervanında eylesin.
Bu haftaki şiirlerde ayrılık şiirleri. Şairin güleni var
mıdır? Şiirlerinde hüzün yerine neşeyi anlatan kaç şair vardır? Bence yok
denecek kadar azdır. Şairler; ister bireysel, ister toplumsal şairler olsun,
zor anların sözcüsüdürler. Refah ve sefahat içinde şiir yazılabilir mi sizce?
Şair çile çekmeden şair olamaz. Şiir bir çilenin tasasıdır. Şair bunu etinde
kemiğinde duymadan şiir yazamaz. Ayrılık böyle bir çiledir işte. Bunun tasasını
yaşamakla bu şiirler doğdu.
İlk şiirimiz gönderilmemiş bir şiir.
…. ….
GÖNDERİLMEMİŞ ŞİİR
17
Ne günler geçiyor
Ne seni unutabiliyorum
Her şey dondurulmuş sanki
Kuşlar uçmuyor
Çiçek açmıyor
Rüzgâr esmiyor
Yağmur yağmıyor
Toprak çatlamış
Her şey donmuş sanki
Buzlu camın ardında her şey
Benim kanım çekilmiş
Damarlarım kupkuru
Bu yüzden ben donmuyorum
Aydın Göle
31 temmuz 2002
*** ***
Sırada iki tane gönderilmiş şiir var. Bu şiirler sevgiliye
yazılmış şiirler değil. Kime gönderdiğimi de hatırlamıyorum.
…. ….
GÖNDERİLMİŞ ŞİİRLER
173
Cennetten kovulduk biz
Ne günahımız vardı
Günahkar varsa
Ana-babalardı
Sevmeyi öğretin çocuklara
Silahlar çiçek atsın
Mermi yerine
Aydın Göle
31 temmuz 2002
*** ***
174
Yakamozlansa kulaç attığım deniz
Hatta yansa, tutuşsa
Bakır kırmızısında bulurum
Sonsuz yalnızlığımda kendimi
Pervasız ıslığım şehrimi sarar
Aydın Göle
1 ağustos 2002
*** ***
Bundan sonraki şiirler, gene sevgiliye gönderilmemiş ayrılık
şiirleridir. Araya girmeden şiirleri sizlere sunuyorum.
18
Kelimelerimi yitirdim
Hayallerimi sende unuttum
Umutlarımı sende çaldılar
Dilimde söz
Yaşlarımda göz kalmadı
Yaşıyor muyum
Gören var mı beni
Aydın Göle
1 ağustos 2002
*** ***
19
Kanatsız kuşum ben günlerim eksik
Her günüm Cuma bitimi
Ayrılık karıştı günlerime
Salı yok
Çarşamba bana dargın
Perşembe cinnete yenik
Yitip gitti, nerde bilmiyorum
Cumartesi eskici heybesinde
Dilenciler dileniyor Pazarı
Pazartesi işçiler ağlıyor
duvar diplerinde
Sensizliğin Cuması bulaştı her günüme
Kanatsız günlerim ayrılık kokar
Güller ayrılık kokar yanık yanık
Aydın Göle
1 ağustos 2002
*** ***
20
Bütün kuşlar kanatsız
Uçmadan günleri eskiyor
Uçan sadece yarasalar viranelerde
Sen gideli
iliğine kadar emiyorlar günleri
Sabahlardan kan damlıyor artık
Sensizlik yarasından sızım sızım
Güneş kime doğuyor
Ay kime gülümsüyor geceleri
Her gün Cuma bitimi
Her Cuma sensizliğimdir
Matem tütsüleri tüter mabetlerde
Akşam üstleri güneş batarken
Aydın Göle
2 ağustos 2002
*** ***
21
Yokluğun silindir gibi geçti üstümden
Sokakların asfaltıyım
üstümde binlerce ayak
Binlerce pabuç örseliyor gövdemi
Binlerce lastik teker beni kazıyor yerden
Her bir pabuçta biraz tozum
Her bir tekerde biraz gurbet
Vuslata çıkmayan hasretim ben
Her çıkmazımda ölüm bekçileri
Yokluğun silindir gibi geçti üstümden
Aydın Göle
2 ağustos 2002
*** ***
22
Bulutlardan kopup
toprağa düşen yağmurum
Toprak bekler beni özlemle,
sen beklemezsin
Bırak kalbine yağayım sağnak sağnak
Aç kalbinin kapılarını
bırak içeri gireyim
Beni ortalarda mahzun bırakma
Beni sevginden yoksun bırakma
Aydın Göle
2 ağustos 2002
*** ***
23
İçtiğim su
Aldığım nefes
Gittiğim yolsun
Gök kuşağı renklerini
Çiçekler kokunu
Meltemler nefesini çalmışlar
Neye baksam seni görüyorum
Çıldırıyorum
Bir sevgiyi yaşayamadık doya doya
Rüzgara teslim ettiğimiz
uçurtma çocuklarıydık
Gökyüzü kadar mavi sevgimizle
Aydın Göle
2 ağustos 2002
*** ***
Yayın Tarihi: 23.03.2014
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder