ŞAİRLERİN ŞİİRLERİYLE SÖYLEDİĞİ 14

Bugün merhabamın içinde çocuksu sevinçler var. Güzel bir gün umudunu arttıran sabaha uyanmak herkes için ödüldür. Fakirleri ve çocukları, özelliklede öksüz ve yetimleri sevindirenler için esas ödülün habercisidir bu ödül. Esas ödül nedir derseniz cennete gitmek demem. Esas ödül Allah’ımıza kavuşmaktır, peygamber efendimizi görmektir. Ana babamızla, eşimizle çocuklarımızla orada da beraber olmaktır. Cennette bunun için güzel değil midir zaten. Fakir insanları, öksüz ve yetim çocukları biraz kayırarak, ama özünde bütün çocukları sevindirmek bunun için şart. Başka türlü iyi insan olunmuyor. İyi insan olmadan Allah ve peygamberimize kavuşmak mümkün değil. Sözün burasında bizim gönül adamımız Yunus Emre’yi hatırlamamak bence haksızlık olur. Ne demişti hatırlarsınız;

*

Cennet cennet dedikleri

Birkaç köşkle birkaç huri

İsteyene ver sen anı

Bana seni gerek seni

Yunustur benim adım

Gün geçtikçe artar odum

İki cihanda maksudum

Bana seni gerek seni

*

Tensel bütün hazları bırakın ruhun doyacağı yerdir cennet. İbadetler Allah’ımızın huzuruna çıkabilmek için yeryüzünde vize alma girişimlerimizdir. Ne mutlu bu vizeyi alarak iyi insan olmayı erenlere.

Her zaman olduğu gibi bu gün de şiirlerimle gününüzü renklendirmek istiyorum.

*

BİR TİRENE BİNERDİN

Bir tirene binerdin

Hep meçhule giderdin

Aynı tirene binerdin

Ardın sıra kuşlar

Ardın sıra rüzgâr

Bulutlar yağmurlarda giderdi

Ben zamansız ve mekânsız

Bir sancı gelir apansız

Cinnet yeşilleri giyerdim

Yalnızlıktan çıldırırdım

Boş sokaklarda gezerdim

Bir tirene binerdin

Hep meçhule giderdin

Tenhalaşırdı koca şehir

Gözyaşlarım coşkulu nehir

Ama ben ağlayamazdım

Gözlerim kızarırdı

Yaşama isteğim azalırdı

Aklıma gelirdi soylu intiharlar

Cesaretim yoktu ölemezdim

Aydın Göle

1997

*

SENDEN İSTEDİĞİM BU DEĞİL

Senden istediğim bu değil

Yanar dağların ağzından kar getirme

Zemherilerde bir gonca

Sen bana elini uzatınca

Yüreğim uçar sana doğru

Minik bir serçe gibi ürkek, usulca

Ben mahcup kadife

Uzanıp var gücümle sevgimize

Kuşatırım baştan aşağı her şeyi

Bir tutunamam sedefe

Senden istediğim bu değil

Ne bana kaya gibi sert ol

Nede bana köle gibi eğil

Kır kabuklarını ruhunu soy

Çırılçıplak benliğini getir önüme koy

Ben mahcup bir kadife

Yaşamadan çocukluğu ulaştım gençliğe

Bu yüzden bir yanım eksiktir hep

Bu yüzden senden seni istiyorum, sevgini

Sensiz tutunamam sedefe

Aydın Göle

26.02.98

*

Genellikle şiirleri bir çırpıda yazarım fakat bu öyle olmadı. Bu şiiri bir günde yazamadım. Yani zor bir doğum geçirdik. Ağzımın içinde söylendi durdu, bir süre sonra sökün etti, geldi. Sevgisi zor bir kişiye yazılmıştı. Nedense ben hep zor kadınları sevdim. Ama onlar bana zorsun derlerdi. Hadi ben deliyim diyelim, ya siz? Madem ben zorum, benle ne zorunuz vardı? (..) sevgi anlaşmak değildir/ nedensizde sevilir/ bazen küçük bir an için/ ömür bile verilir (..) Özdemir Erdoğan’ın ne güzel bestesidir bu şarkı. Sevginin nedeni olmaz!

*

Bir gün unutulsa da ismim

Bir gün yok olsa da cismim

Gözyaşı saflığında sana

Hatıram olsun resmim

Gün gelip anarsan eğer

Yürekten yanarsan eğer

Uzaklarda olsam da ben

Ellerim sana değer.

Aydın Göle

12.06.98

*

Yukarıdaki şiiri o zamanki adıyla şemsiyeli parkta kan kardeşimle çekildiğimiz şipşak resmin arkasına yazdım. Aşağıdaki şiir ise hayali bir sevgiliye yazıldı.

*

Menevişli gözlerinde bir çift kuğu

Ağır bir vakarla yüzer bilmeden yokluğu

Güvercin göğüslerin unutmamıştı çocukluluğu

Nefes nefese gelmiştin geçmiş yüzyıldan

Fazla kalamazdın gidecektin birazdan

Göreni deli eden kıvırcık saçların

Bembeyaz omuzlarından dökülürdü fütursuz

Kal bir tanem, gitme, gözlerim sana aç, sana susuz

Kal gitme durgun göllerin kuğusu

Kal ne olur gözlerimde hasretin buğusu

Sigaram can simidim ona sarıldım

Bir deste iskambil gibi sana karıldım

Bir seni içtim bir sigarayı

Ciğerlerimde hapsettiğim sendin, duman değil

Menevişli gözlerindi içtiğim, rakı değildi

Başımı döndüren sendin alkol değil

Sabaha karşı horozlar öttü aceleyle

Herkes uyumuştu, ikimiz uyumamıştık

Hiç konuşmadan saatlerce bakışmıştık

Aydın Göle

13.06.98

*

İşte benim destanım. Yıl 1998. Yer Erenler belediyesinin altında bir büro. Orda Sakarya Ortopedik Özürlüler derneğimiz vardı. Oraya bir sekreter kız alındı. O kız daha sonra benim kankam olan kızdı. Onun yaşı 19, benim 42 idi. Sevmeyi bilen, sevilmeye layık çok yönlü bir muhteşem kişilik.. şiiri okuyun en iyisi. Onu istediğim gibi söze dökemiyorum.

*

ONDOKUZ : 1

Onu bana anlatmayın, hepiniz dilsiz kesilirsiniz

Hem hiç onu gördünüz mü, siz nereden bileceksiniz

O uzak galaksilerin bilinmeyen yıldızı

Yolunu şaşırmışta gelmiş, yörüngesinden çıkıp

O evrenin alnı güneşli tek kızı

Belki gidecek bir gün beni bırakıp

Hiç görmedim onun kadar parlak bir ışık

Yüreğinde volkanlar patlıyordur muhakkak

Yüzünde daima hüzünlü bir tebessüm

Baktıkça gözlerime, incilenmiş gözleriyle

Konacak dal bulamayan bir serçe oluveririm

Avuçlarında can veririm

O uzak galaksilerin bilinmeyen yıldızı

Ben aç susuz, sevgi hırsızı

Yolunu şaşırmışta gelmiş yörüngesinden çıkıp

O evrenin alnı güneşli tek kızı

Belki gidecek bir gün beni bırakıp

Aydın Göle
22.07.98

*

ONDOKUZ : 2

Gölgen senden büyüktü

Efkâr binmişti kaşlarına

Bedenin ayaklarına yüktü

Bir hüzün çökmüş saçlarına

Seni kalabalıklar içinden seçtim

Beni tanımadın, önünden geçtim

Yağmur yağıyordu caddeye

Hava kararıyordu, ışıklar yanmamıştı

Elimde tabanca olsa ateş edecektim

Efkârın dağılsın diye

Sen çocukları anlıyordun

Belki bundan ağlıyordun

Yağmur yağıyordu gözyaşlarını göremedim

Aydın Göle

28.07.98

Bu günlük de bu kadar. Haftaya şiirlerle kaldığımız yerden devam etmek üzere, hoşça kalın.

Yayın Tarihi: 08.09.2013