ŞAİRLERİN ŞİİRLERİYLE SÖYLEDİĞİ 8

         Merhaba sevgili okurlar.

         Zaman çocuklukta yavaş geçer. O çağlarda bir gün koca bir asır kadardır. Yaş ilerledikçe gün yetmez olur. Bu kez bir gün, bir saat kadar kısa gelir bize. İnsanın uğraşı ne kadar çoksa zaman o kadar yetmez olur. Teknolojinin kattığı çeşitlilik iş ve eğlence dünyamızı tamamen doldurarak tükenen zamanın fark edilmemesine neden oluyor. Çağımızda teknolojinin kendini yenileme hızına yetişmek nerdeyse imkânsızdır. Bütün bunlar üst üste binince siz hiçbir şeyi fark etmeden zaman çılgınca akar gider. Bu şiir bu kaygıların ürünüdür.

*

O kadar çabuk yaşanıyor ki her şey

Değmeden bana, geçiyorlar yanımdan

Ne olduğunu anlamadan daha birinin

Başka bir olgu önüme çıkıyor

Biri bitmeden daha, diğeri başlıyor

Düne ait konular unutuldu

Yarının, ne varsa elimde

Bir gün ileri takvimimiz

Aydın Göle

16.05.91

*

         Çevre kirliliğine başkaldırı şiiri. Hele gelişmiş ülkelerin çöplerini başka ülkelere götürdüğünü okuyunca çok öfkelenmiştim. Çöpler kurşun ve cıva olarak sulara karışıyor, radyosyon olarak çevreyi sarıyorlardı. Bu çöplerden bizde payımızı almıştık. Tabiî ki söz konusu olan sadece sanayi atıkları değildi. Havaya bırakılan gazlar, yağan yağmurlarla yere asit olarak iniyordu. Daha o zamanlar GDO (genetiği değiştirilmiş organizmalar) gündemimize girmemişti. Bu gün olay daha da  vahimdir.

*

Sevda yeşille maviyle güzel

Sevdalar bulutla yağmurla

Dişlerinin arasında bir yeşil otla

At gibi özgür doğayla güzel

Sevdalar hep yaşanmış

Sevdalar ilk yaşanmış

Sevdalar daim yaşanacak

Yalnız şimdi asit, şimdi radyasyon

Varılacak son istasyon

Ki el ele tükenişimize gidiyoruz

 Aydın Göle

  16.05.91

*

         Bir komşum vardı. Gençliğinde oldukça yakışıklıydı. Öğretmen komşumuzun kızını severdi. Evlenecekler diye bakılırken bir sokak ötedeki başka bir kızla evlenerek herkesi şaşırtmıştı. Evlendikten sonra kimseyle karışmaz, kimseyle görüşmez oldu. Evden işe, işten eve.. bu arada alkole kapıldı. Bütün yaptığı buydu.  Benimle hiç konuşmazdı. Bir gün sanki beni ilk defa görüyormuş gibi sakatlık nedenimi sorunca şaşırdım. Meğer oğlu Eskişehir de biyoloji okuyormuş. O benim hastalığıma çare bulacakmış. 40 senede konuştuğumuz bu kadardı. Sonra bir gün aniden vefatını duydum. Allah kusurlarını affetsin. Bu şiir ona.

*

                           (komşum Nazif’e)

Ben onun tükenişini gördüm

Yüzünde iğreti bir tebessüm

Gözü cinnet yeşili

Her akşam sokaklara kusuyordu

Ona bağırıyorlardı, o susuyordu

Yaşamak nasıl şeydi onun için

Ölüme koşmak mı yalnızca

Kim biliyordu, ben bilmiyordum

Seviyor muydu, sevmiyor muydu

Gülüyormu, yoksa ağlıyor muydu

Bildiğim hep içiyordu

                                yalnızca içiyordu

 Aydın Göle

   19.07.91

*

         Mahallemizin Nihat abisi vardı. Eskiden tarla olan 67 depreminden sonra ekilmeyip bir tarafında salıncakların kurulduğu, bir tarafında da aynı anda 3 futbol maçının oynandığı yerde oda futbol oynardı. Kısa boyluydu ama sağlam vücudu vardı. Şutlarının önünden kaçarlardı. Öyle şutlar atardı ki kale direklerini yıkardı. Bu şiir de onun için..

*

                                                 

                                    sirkeci Nihat’a

Bir merhaba demeden geçmezdi

Kendi istese eminim ayakları gitmezdi

İnsanlara borçlu gibi saygılı

Ödemek için sevgisini verdi, aklını verdi

Beynini boşalttı

                   Kafatası çıplak gezdi

Yalnızca içmek fikrini vermedi

Şaraptan vazgeçilir mi hiç

Şarap ki kandır, kadındır

Şarap ki ikinci adındır

Cennetin gizli anahtarıdır

Yaşamak istedikçe cennette şaraba sarıldı

Sarıldıkça şaraba ölüm meleği yaklaştı adım adım

Ve bir sabah bir parkta

                               ölü bulundu bir bankta

 Aydın Göle

   19.07.91

*

         Bu kız vahşi, ele avuca sığmaz bir kızdı. Cahildi, cesurdu. Gözü pekti. Sevdiğini evinden dışarı çıkarıp dövebilecek, çıkmazsa camını taşlayacak kadar da deli. Onun başına gelenler pişmiş tavuğun başına gelmemiştir. Ata eyersiz biner, kendini rüzgârın kızı sanırdı. Canının istediğini hiç çekinmeden yapardı. Bir gece, sokak lambaları yanmadığı bir gece ağıldan atın üstünde uzun saçlarını elbise yapmış çırılçıplak çıkmıştı. Gökte ay, o atın üstünde çıplak, sanki bir masalı oynuyordu. Bu şiir de onun için yazıldı.

*

34 DS 129 mavi renault’la

Hışımla ve homurdanarak

Kaçmak ister gibi buralardan

Lastiklerini yakarak

Gelişin gibi ansızın meçhule gittin

Yüreğime çok bunlar,

                             çok, seni severken

Seni beklerken nakış nakış işlemiştim

Özleminle büyütmüştüm sevgini yüreğimde

Artık bıktım böyle gelip gitmenden

Bundan sonra sen olmayacaksın düşüncelerimde

Belki zor olacak ama seni unutacağım

 Aydın Göle

  25.07.91

*

         Eski Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliğinde Gorbaçov devlet başkanlığına seçilir seçilmez değişiklikler kendini göstermeye başladı. En sonunda Sovyet rejimi totaliter bürokrasisine sosyalizmi kurban etti. Uzay endüstrisini kuran rejim tarladaki domatesi şehirlere uzun mevzuat yüzünden götüremeyerek hantallaştı ve kendini tasfiye etti. Bu dizi şiirler o dönemin şiirleri.

*

Nehirler rüzgar değildir, Tarihte

Rüzgarlar hafif meşreptir her yöne eser

Tutkuyla denizlere akar nehirler

Tarihte sadece özgürlüğe

Ne yapsanız geriye döndüremezsiniz

*

         Bu arada Irak diktatörü Saddam Hüseyin kandırılarak Kuveyt’e girmesi için cesaretlendirildi. Sonrada dünya petrollerini denetler konumuna gelmemesi için ordan çıkması söylendi. Irak diktatörü çıkar ama tepesine bombaları yemekten kurtulamaz. Şiirle bu savaşı maç seyreder gibi televizyonlardan izlediğimiz ilk savaş olması nedeniyle anlatmak istedim.

      

*

Dünya soğuk savaşın çelik sesinden

                                          demir perdesinden

                                     yavaş yavaş kurtulurken

Bir tek güç “dünya barışını” kurmaya

                                              korumaya kalkışmış

Tv’den naklen yayınlanan saldırılarla

Bir küçük zorbaya karşı

                                                                     

Aydın Göle

 20.08.91

*

         Sovyet rejiminin çatırdadığı, iki kelimeyle belli olmuştu. Biri “glasnost” diğeri de “perestroyka.”  O günleri yaşayanlar bu iki kelimeyi çok duymuştu. Dil tiki olmuştu bile. Peki ne demekti bu iki kelime? Cevabı şiirin içinde bulacaksınız.

*

Bütün dillerde hakim dillerin sözcükleri

Birde Rusçadan Glasnost, Perestroyka

Yani açıklık, yani yeniden yapılanma

Yani aldatılmışlığın değişik itirafı

 Aydın Göle

  20.08.91

*

         Romanyada komünist lider yakalanmış ve öldürülmüş, Bulgaristan rejimi çökmüş; Polonya, Çekoslovakya ve Macaristan komünistleri alaşağı etmiş, doğu Almanya’yı batı Almanya’dan ayıran duvar yıkılmıştı. Kimsenin inanacağı şey değildi. Sosyalizmin bu kadar çabuk yıkılacağına kimse ihtimal dahi veremezken yıkıldı. Bu şiirde bunu bulacaksınız.

*

Siz hiç bu kadar umutlanmamıştınız

Böyle heyecanla beklememiştiniz yarını

40 yılın başı

Duvarlar yıkılıyor, tiranlar devriliyordu

Kandırılmaktan kurtuluyordunuz

Siz ne umutlarla ne vaatlerle

Tiranları getirdiniz başınıza faşizmi yenerek

Siz kazanmıştınız o korkunç savaşı

                                                    her cephede

Ama içerde umuda yenildiniz

Bunu anladığınızda en yıkılmaz duvarlar

                                     44 yıl sonra 1989 da

                            ‘Anma pulu’ gibi koleksiyona girdi

                                                    Müzelere girdi

Siz ki kandırılmadan önce sanayi devi

Siz ki kandırıldıktan sonra bizden geri

56 Macaristan

                      On bir yıl sonra 67 Çekoslavya

                                               Prag baharı

                                                           Tanklara yerildi

Her bahar tohum atılır ve her sonbahar hasat

 Aydın Göle

   20.08.91

  

*

Hepinize mutlu pazarlar sevgili okurlar.

Yayın Tarihi: 21.07.2013