CIMBIZLA SEÇİLEN HABERLER 2

Geçen gün okuduğunuz ilk bölümde “asparagas” olarak adlandırılan masa başı uydurma haberlerden söz etmiştim. Uydurma haberlerle gündemden uzak, hiçbir konuyla ilgilenmeyen ve kolay güdülen yığınlar oluşturulduğunu belirtmiştim. Benim amacım sizlerin dikkatlerini başka yöne çekmek değil. Kimsenin çıkarına değil bu haberler. Yani Orhan Veli’nin “cımbız” şiirindeki şirin hanımefendiler kadar dünyadan bir haber olabilme başarısını gösteremediğim için kendimi zorluyorum. Ne deniyordu o şiirde;

Ne atom bombası

Ne Londra Konferansı

Bir elinde cımbız,

Bir elinde ayna;

Umurunda mı dünya

Ah ne mutlu hayat sürer böyle olanlar. Öyle her şeye kolay kolay üzülmezler. Kendilerini üzen şeylerede hemen bir çözüm bulurlar.

Geçen bölümü mektuplaşmanın güzelliğini ve mektup beklemenin heyecanını anlatarak,

elli altı sene sonra gelen mektuba ne demeli, evlenmeyi düşündüğünüz kişiden gelecek mektupsa bu ne düşünürsünüz diye sorarak bitirmiştim. Kaldığımız yerden devam edelim

***

Patricia Kirwan, sevgilisini yemeğe davet eden bir mektup alınca, acı acı gülümsemekle yetindi.

Çünkü mektup tam 56 yıl önce postaya verilmiş ve bir aşk katledilmişti! İngiltere’nin başkenti Londra’da 3 Mart 1950 tarihinde postaya verilen bir mektup, tam 56 yıl sonra adrese ulaştı. The Sun gazetesinin haberine göre, mektupta, Gwen isimli kadın erkek arkadaşı George Green’i öğle yemeğine davet ediyor. El yazısıyla yazılan mektupta şu ifadeler yer alıyor:

‘George, önümüzdeki hafta Monty’de buluşalım. Saat 2 senin için uygun mu? Sevgiler Gwen.’

90 kilometre mesafedeki Cambridge kentinden postalanan mektup, adresin üzerinde
yazılı Trinity Koleji’ne geçtiğimiz gün ulaştı.

Sekreter Patricia Kirwan, ‘Mektubun üzerindeki tarihi görünce hepimiz güldük.
Belki de mektubun ulaşamaması büyük bir aşkı bitirmiştir’ dedi.

***

Böyle hatalar insana çok pahalıya patlar. Bir ömür biter biten umutla beraber. İnsanın yüzü gülmez olur. Gülen bir yüz ne güzeldir oysa. Peki gülmek mahkeme yoluyla yasaklanabilir mi? Yasaklanmış işte. Bu haberi okuyunca şaşırdım. Bakın gülmek neden yasaklanmış.

Dünyada ilk kez bir adamın mahkeme kararıyla gülmesi yasaklandı.

Almanya’da en büyük zevklerinden birinin ‘gülmek’ olduğunu söyleyen 54 yaşındaki Joachim B. sesli bir şekilde gülüp tatmin olabilmek için her gün düzenli olarak parka gidince burada sabah sporu yapan insanları rahatsız etti.

Bunun üzerine hakkında dava açılan Joachim mahkum oldu. Yüksek sesle kahkaha atmanın insanları rahatsız ettiğine karar veren mahkeme Joachim’in gülmesini yasakladı ve yasağa
karşı gelmesi durumunda 5 bin Euro para veya 6 ay hapis cezasına çarptırılacağını belirtti.

Joachim ise, “Yaptığım tek şey gülmekti. Bu sağlıklı ve dostane bir hareket. Kendimi iyi hissediyordum. Benim için nefes almak, yemek ve içmek gibiydi” diye konuştu.

***

Evet, insan için gülmek nefes almak gibi, yemek içmek gibi önemlidir. Güldüğümüz oranda insanlaşırız. Çünkü gülmek çelişkileri görmek demektir. İnsanca zekaya sahip olanlar daha çok güler. İşi abartmamakta şart. Tıpkı yeme içmeyi abartmamak gerektiği gibi. İnsanoğlu abartınca her şeyi abartır. Bu abartmalar iç korkularımıza yansırsa kötü. Sonunda insanı psikolog’a kadar götürür. Aşağıdaki haber böyle bir haber.  

ABD’nin Kansas eyaletinde erkek arkadaşıyla yaşayan bir kadın, iki yıl boyunca tuvaletten kalkmayınca derisi klozete yapıştı.

Erkek arkadaşı Kory McFarren’in AP ajansına anlattığına göre, 35 yaşındaki Pam Babcock, iki yıl önce fobileri yüzünden banyodan çıkmamaya başladı.

Babcock için banyoya yiyecek içecek götüren McFarren, geçen ay sonunda Babcock’ın bilincini kaybetmesi üzerine polisi aradı. Polis, Babcock’ı klozetten ayıramayınca klozet oturağıyla birlikte hastaneye götürdü.

Yapılan operasyonla, Babcock klozetten ayrıldı ancak genç kadının tekerlekli sandalyeye mahkûm olabileceği belirtildi.

***

Bir haberde bizden.. okuyunca inanmakta zorlanacaksınız. Bakın haber neymiş?

Av köpeği avcıyı vurdu

(gelde inan)

Konya’nın Beyşehir İlçesi’nde 39 yaşındaki avcı Erdem Kayak, yemek yedikleri sırada, av köpeğinin üzerinden geçerken tetiğine bastığı yerdeki tüfeğin ateş alması sonucu kalçasından yaralandı.

Olay, dün saat 14.00 sıralarında Beyşehir İlçesi’ne bağlı Şamlar Köyü yakınlarındaki Baraj mevkisinde meydana geldi. Seydişehir’in Kızılca köyünde oturan minibüs şoförü Erdem Kayak, babası 65 yaşındaki işçi emeklisi Mustafa Kayak ve arkadaşı 35 yaşındaki Ali İhsan Adıgüzel ile birlikte tavşan avlamaya çıktı.

3 kişi Baraj Mevkisi’nde yere kurdukları sofrada yemek yemeye başladı. Bu sırada Erdem Kayak, av köpeğinin, üzerinden geçerken tetiğine bastığı yere konan tüfeğin ateş alması sonucu kalçasından yaralandı. Kayak, babası ve arkadaşı tarafından Beyşehir Devlet Hastanesi’ne kaldırıldı. Kayak, burada yapılan ilk müdahalenin ardından Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi’ne sevk edildi. Sağlık durumu iyi olan Kayak’ın yapılacak ameliyatla kalçasına saplanan saçmaların çıkarılacağı belirtildi.

Yaşadıkları olayı anlatan Ali İhsan Adıgüzel, “Erdem ve babasıyla öğleye doğru ava gittik. Öğlende yemeğe oturduk. Bu sırada Mustafa amca, Erdem’e, ‘Tüfeği yere koydun ama, emniyeti kapalı mı?’ dedi. Erdem de ‘kapattım’ diye cevap verdi. Biz yemek yemeye başladığımızda bir patlama sesi duyduk. Arkamıza baktığımızda köpeğin tüfeğin üzerinden geçtiğini ve tetiğe bastığını fark ettik. Sonra Erdem vurulduğunu fark etti” dedi.

......

Görünmez kaza işte. Ne diyelim?  Cımbızla seçilen haberlere kanmayın, gündemden uzak kalmayın. Ama gündeme gömülerekte boğulmayın. Her şeyin farkında olmak yeter. Gülmekse her zaman serbest.

BİTTİ

Yayın Tarihi: 21.07.14