ŞAİRLERİN ŞİİRLERİYLE SÖYLEDİĞİ

Merhaba sevgili okurlar. Yaz mevsiminin kendini iyice hissettirdiği aylardayız. Gündüzleri çok sıcak oluyor. Bir iki gün geceleri de hatırı sayılır derecede sıcak olmadı değil. Ama bu günlerde gece üstünüze hafif bir mont almazsanız esen rüzgar biraz titretir. Gündüzün bunaltıcı sıcağının ardından bu esinti herkesi mutlu ediyor. Tabii benide.. ben ayrıca sizleri mutlu etmek istiyorum. Her Pazar yaptığım gibi gene şiirlerle kapınızı çalıyorum. Umarım bu gün seçtiğim şair ve şiirleriyle beni evinize konuk edersiniz.

Bugün seçtiğim şair Antakya’lı Ali Yüce. Önce kendisini kısaca tanıyalım.

Şairimiz Hatay’ın Yayladağ ilçesi, Hisarcık köyünde 1928 yılında doğdu. Düziçi Köy Enstitüsü’nü bitirdi. Anadolu’nun çeşitli köylerinde ilkokul öğretmenliği yaptı. Daha sonra Gazi Eğitim Enstitüsü İngilizce Bölümü’nü dışardan bitirdi. Çeşitli liselerde İngilizce öğretmenliğiyle eğitime hizmet etti. İlk şiiri 1956’da Yücel dergisinde yayınlandı. Ardından şiirleri Yeditepe, Türk Dili, Soyut, Sanat Rehberi dergilerinde çıktı. Yer yer taşlamaya yönelen, yaşadığı çevreyi, toplumsal sorunları yeren toplumcu şiirleriyle tanındı.

...

SEVDALI SÖZCÜKLER

Beni tanımadın mı dedi

Bir sözcük bir sözcüğe

Çevir zamanın sayfalarını

Belleğini iyi yokla

İyi bak gözlerimin içine

Anılar devşir yüzümden

Bir yağmur sonrasıydı

Yan yana düşmüştük hani

Bir şiirin ilk dizesinde

Göz göze gelmiştik birden

Bir şey kımıldamıştı içimizde

Sonra sürülmüştük şiirden

İzinsiz öpüştük diye

Anımsadım dedi öbürü

Elin elime değince

Bindim sevdanın mor atına

Gittim ta eski günlere

Küçüldükçe büyüdü hüzün

Adını bilmediğim bir şey

Çıt diye kırıldı içimde

Ne acılar çektim bilsen

Nelere katlandım gurbette

Senetlere tutanaklara

Mahkeme kararlarına geçtim

Yıllarca ad oldum bir kötüye

Bir an bile unutmadım seni

Göz göze gelmedim hiç

Senden başka bir sözcükle

Sesin sesime değince

İçimdeki süt denizleri

Köpürmeye başladı gene

Öpüşe banınca dudaklarımızı

Kendi kokusunu duydu yosun

Şiirin gizli aynasında

Kendi rengini gördü menekşe

Haydi gel dedi

Dişi sözcük erkek sözcüğe

Başka bir şiire girelim

Görünmeden ozan abiye

Ali Yüce

***

HARİTADA DENİZE GİRİYORUM

Hem acılar eğitiyor

Hem türkü söylüyorum

Aslında bir yapının

Temelini atıyorum

Tuğlam pişmemiş daha

Demirim yok çimentom yok

Kumum kirecim hazır değil

Bu yapı ne zaman biter

Kaçıncı katta bulurum güzeli

Belli değil

Bir yağmur bulutunu

Elime alıp kokluyorum

Bulut mulut bahane

Aslında bir şiirin

Temelini atıyorum

İlk dizeyi yazıyorum

Kan ter içinde kalemim

Kimseye göstermeden

Haritada denize giriyorum

Ne zaman çıkarım bilmem

Hangi kıyıda bulurum güzeli

Belli değil

Boğazıma doluyor

Sözcükler şiir molekülleri

Yarı yoldan geri dönüyorum

Tatlı mı ekşi mi deniz

Rengi sarı mı pembe mi

Korsan beye sorun bunu

Vallahi ben bilmiyorum

Nerede bir çirkin görsem

Başımı önüme eğiyorum

Kıpkırmızı olunca şiirlerim

Utancımdan ölüyorum

Ben ne zaman dirilirim

Kaptan bey ne zaman ölür

Belli değil

Hem kentte oturuyor

Hem yalan söylüyorum

Bozuk çıkıyor fotoğrafım

Korsan beyin ölü töreninde

Gülerken yakalanıyor şiirlerim

Ben başarıyla somurtuyorum

Ali Yüce

***

SÖYLEŞTİLER

Boz Azime’nin oğlu

Selim Çavuş ile

Kör Nuru’nun oğlu Al’efendi

Söyleştiler

Dedim ya gene derim

Bizik Asarcık var ya Al’efendi

Bizim bu deyyus köyü var ya

Vallah billah adam olmaz

İtler köpekler olur da

Bizim köy olmaz Al’efendi

Dinime imanıma talağıma

Avradım benden boş olsun

Yalan yanım yere gelsin

Bizim köy adam olmaz Al’efendi

Adam ta Angara’dan kalkıp

Büyük başınnan ayağımıza gelmiş

Böyle mi değil mi Al’efendi

Yüzünden nur damlıyo şıp şıp

Ağzından bal akıyor konuşurken

Nohut gibi dane dane olup sesi

Beynimize giryo Al’efendi

Ah ki bizim köyde beyin nerde

Bir kulağımızdan girip

Ötekinden çıkıyo dedikleri

Böyle mi değil mi Al’efendi

Adam ne dedi bak Al’efendi

Kardaşlarım dindaşlarım

Verin kolunuzdan kopanı

Tanrı veren kullarını sever

Şeker gibi söz Al’efendi

Ah ki bizim köyün adamı ham

Toplana toplana ne toplandı

Üç bin lira para bir kamyon kavak

Yüzüm yere düştü utancımdan

Dinime imanıma talağıma

Bizim köy adam olmaz

Ne gülüyon Al’efendi

Bir çürüklük mü var sözlerimde

Haydi be Kör Nuru’nun oğlu

Gavır Ali sen de

Ali Yüce

***

OLMACA

Ben çocuk olsaydım eğer

Kav çakmak satardım

Bulut amcalara

Pamuk şekeri alırdım yerine

Patlamış mısır alırdım

Ben çiçek olsaydım eğer

Hiç saksı giymezdim ayağıma

Ödünç kanat alırdım

Güvercin teyzemden

Barış uçardım üstünüze

Ben ırmak olsaydım eğer

Altıma saklamazdım ayaklarımı

Öyle yaklaşmazdım denize

Düşmana yaklaşır gibi

Sürüne sürüne

Ben tüfek olsaydım eğer

Patlamazdım kimsenin üstüne

Bir tetiğimden utanırdım

Bir de eğri parmağından

İnsan amcaların

Ali Yüce

***

EVRENSEL KARDEŞ

Tarar saçlarını

Örer anam

Bütün çocukların

Anası anam

Kucaklar babam

Şu koca dünyayı

Bütün çocukların

Babası babam

Çarpar yüreğim

Bütün göğüslerde

En uzak ülkenin

Komşusuyum ben

Haydi artık

Doğsun güneş

Batsın karanlık

Bütün çocukların

Kardeşiyim ben

Ali Yüce

***

TUTKAL

Bir sabah uyandım baktım

Düşüm yastığıma yapışık

Şiir yazarken ölmüşüm

Dilime yapışık sözcükler

Çığlığım tavana yapışık

Eğilip baktım pencereden

Rüzgâr damlara yapışık

Gözlerim yapışık Antakya

Ölü götürüyor üç beş kişi

Ayakları yola yapışık

Kime küsmüş nar ağacı

Çiçeklerini yere atar

Cellat üşür gölgesinde

Tere batmış darağacı

Ayakları köze yapışık

Sen nasıl baharsın böyle

Bütün kuşların tek kanatlı

Korkuları tüylerine yapışık

Ağaçların çiçek açmış

Acıları dallarına yapışık

Sen ne biçim uygarlıksın

Parmağın tetiğe yapışık

Özgülük beslersin kafeste

Kadınların çiçek açmış

Sıcaklığı vitrinlere yapışık

Bir sabah uyandım baktım

Çürük bulutların altında

Takla atıyor kirli sular

Işığa sövüyor üç beş kişi

Kimlikleri yüzlerine yapışık

Ali Yüce

***

AÇ AĞZINI KARANLIK

İşim gücüm bu benim

Sorguya çekmek gerçeği

Sevginin rüzgârı ak da

Savaşın bayrağı niçin kara

Bütün suçum bu benim

Evreni kucaklamak

Çözmek kör düğümleri

Sonra bildiğiniz gibi

Gecenin içine attılar beni

Kirden pasaktan gecenin

Ta dibine yuvarlandım

Sevindiler gerisin geri

Acıya öfkeye bulandım

Aç ağzını karanlık

Dişlerini sayacağım

Eğilip aldı beni yerden

Halk anam güzel anam

Yıkadı kirimi pasımı

Ağrımı acımı silkeledi

Toz alır gibi aldı öfkemi

Sıcacık et koynunda

Yıllarca ısıttıktan sonra

Yeniden doğur beni

Giydim yeni giysilerimi

Çıktım yeni bir yola

Yeni ayaklarımla yürüdüm

Yeni gözlerimle baktım dünyaya

Günaydın dedim yeni sesimle

Başı sevda dolu bir dağa

İşim gücüm bu benim

Sorguya çekmek çirkinleri

Emeğin suyu ak da

Sömürünün değirmeni niçin kara

Bütün suçum bu benim

Tahta çıkarmak güzeli

Uygarlığı halklamak

İşte sabah oldu

Yum gözlerini karanlık

Eski bir ormanda ben

Yeni bir ağaçmış gibiyim

Aç gözlerin karanlık

Tepeden tırnağa ben

Çiçek açmış gibiyim

Ali Yüce

***

Bir şiir köşesinin daha sonuna geldik, hepinize bol keyifli ve dinlenip eğlenebileceğiniz Pazarlar dileğiyle mutlu kalın, hoşça kalın!

Yayın Tarihi: 03.01.16