Merhaba sevgili okurlar!
Şu satırları sanki hiç uyumamışım gibi gözlerimi zorla açık
tutmaya çalışarak yazıyorum. Tansiyonum normal. Şeker hastalığımda yok! Üstelik
gece, havada serinlediği için rahat uyudum. Bütün bunlara rağmen gözlerimden bu
kadar uyku neden akıyor, anlamış değilim. Şiir okuyayım dedim olmadı. Şarkılar ninni
sanki; dinlediğimde uyku katsayısı artıyor. Ne kaldı geriye? Yatıp uyumak!
Güpegündüz uyumak adetim değildir. Uyumayı bu saatlerde sevmem. Ama duramıyorum
ki.. durmadan sallanıyorum. Yastık bulduğum, yada gördüğüm anda teslim
olacağım.
(...)
Uykuya direndim, teslim olmadım. Gece ne olacak, bakalım.
Bugünkü şairimiz Cahit Irgat. Size kısaca kendisini tanıtmak
istiyorum.
Lüleburgaz 1915 doğumlu olan Cahit Irgat, Edirne Öğretmen
Okulunu son sınıftayken bıraktı. İrili ufaklı çeşitli Tiyatrolarda oyuncuk yaptı.
1932 yılında girdiği Ankara Devlet Konservatuarı’ndan 1936 yılında ayrıldı. İstanbul
Şehir Tiyatrosu, Küçük Sahne, Devlet Tiyatrosu, Adana Şehir Tiyatrosu, Dormen
Tiyatrosu, Oda Tiyatrosu’nda bir çok oyunda rol aldı. Cahide Sonku’yla “Cahitler”
Tiyatrosu’nu kurdu. Burada da sayısız
oyun oynadı. Bu arada sinema oyunculuğuda yaptı. 1940 kuşağının önemli bir şairidir.
5 Haziran 1971’de İstanbul’da öldü.
...
AĞAÇ
Ağacım, dört kol çengi kıyamet
Her dalımda bir memleket
Uzar kollarım uzar
Taşımda toprağımda bereket
Köklerimden başlar hürriyet
Bana çarptıkça anlar
Yağmur yağmur olduğunu
Rüzgâr, rüzgâr.
Taşımda toprağımda kıyamet
Köklerimden başlar hürriyet.
Cahit Irgat
***
İNSAN GİBİ
Çok yakında bir gün
Çok yakında bir gün
Ağır uykulardan uyanacaklar
Zor kapıları açacaklar
Yere sağlam basacaklar.
Sevgiden sırılsıklam
Yangınlanacak aşklar
Çok yakında bir gün
Çok yakında bir gün
İnsanlar insan gibi yaşayacaklar.
En dar en karanlık sokaklar
Çok yakında bir gün
Çok yakında bir gün
Bayramlaşıp ışıyacaklar
Hürriyet giyecek aydınlık ayaklar.
Cahit Irgat
***
MEMNUNUM DİYEMEM
Memnunum diyemem yaşadığıma,
Bana bir şey söylemiyor
Bu deniz parçası, bu taka.
Gün bitti, yollara düştü kahır
Ötme vapur, gelemem
Dört duvara sarılmışım.
Sarmadı gitti beni
Bu yandan çarklı dünya;
İki yakam bir araya gelmiyor
Ivırı zıvırı caba.
Parmak parmak çürüdü
Bir karış ömrüm,
Yalan şeyleri özlemişim, nâfile
Nâfile şiir yazmış, kahırla yıkanmışım,
Gülmüşüm söylemişim, boşvermişim her şeye,
Senin için yaşamışım insanoğlu, nâfile!
Cahit Irgat
***
RÜZGARLARIM KONUŞUYOR
Ben bir harp esiriydim
Bulutları seviyordum, hürriyeti seviyordum
İnsanları seviyordum,
yaşamayı seviyordum
Bulutları gözlerimden boşalttılar
bir gece.
Yalan söylemeyen bir dünyada.
Ben de yalan söyleyemem.
Ve ben şeffaf, tertemiz
Pırıl pırıl bağırıyorum:
Yetişir oltaya yem
Dile küfür olduğumuz,
Yetişir bozuk para gibi savrulduğumuz.
Gözlerim var, görüyorum:
Yarı çıplak, çırılçıplak
Ölülerle dolu toprak
Ölüler sarmaş dolaş
Ölüler sivil, asker, ihtiyar
Ölüler buram buram
Nefret kokuyor
Ve dilim var, söylüyorum:
Benim de altçenemi
Gözlerimi alacaklar belki de
Yaşamak ve hürriyet istedim diye
Ve belki de bir sabah
Gün doğmadan az önce
Heykelim dikilecek
Bir darağacına.
Cahit Irgat
***
SOKAK
İnsanlar geçiyor sokaklardan
Kendi ölüleri omuzlarında
Bir hayat nefes nefese, orman orman
İnsanlar geçiyor sokaklardan
Sevgiler taşmış, merhametler taş
Buram buram tütüyoruz taştan topraktan.
Cahit Irgat
***
SON YALNIZ
Kaç bin alkış, gözyaşı ucu
Sarmaş dolaş arkadaşlık pabucu
Aynaların bu kaçıncı öpüşü
Bu gece mi bu yağmurun yağışı
Bir oyuncu geçiyor iki büklüm sus
Yaşadığı günlerin doruklarından
Kala kala bir yağmur gözlerinde biriken
Aynalarca uykusuz
Cahit Irgat
***
BÜTÜN ŞEHİR ŞAHİTTİR
Başımı rakı değil döndüren
Bu öğle sıcağında
Ekmek kokusundan da güzel
Alnının ter kokusu.
Ver meyveni mürdüm ağacı
Arzum gibi yağ yağmur
Bütün şehir şahittir
Bu kadını sevdiğime.
Cahit Irgat
***
BİR DALDA İKİ SALINCAK
Yürümüş otlar dizine
Kentin ışıkları gözüne
Herkes cümbüşüne sazına
İlmik senin boğazına
Vardı elbet bir merhaban bu kente
Geldiler gördüler mi sallandığını acaba
Salıncaklar kuruldu şimdi başka ağaca
Dirin kaça, ölün kaça
Ne dört kitap, nice mezhep, nice din
Bu ağacı insana insan diye gösterin
Cahit Irgat
***
KORKUYORUM
Her yerde aynı hava, aynı koku, aynı dert
Korkuyorum
Sen de kaçma bu şehirden
Yalnız bırakma beni
Gökler bile değişiyor lahzada
Ardından geliyor bak
Güneşiyle bulutuyla gökyüzü
Bütün şehir, bütün deniz, yeryüzü
Sen de kaçma bu şehirden
Yalnız bırakma beni
Ben fakir bir sahilin
Kahır yüklü çocuğu
Korkuyorum
Cahit Irgat
***
BİR GARİP YALNIZLIK
Çalmasın kapımı kimseciklerim
Boş bulut yıldız yalnızlığında
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Çalmasın kapımı kimseciklerim
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Sonsuzluğumu içiyorum bebeklerinden
Körkütük zehir zıkkım
Çalmayın kapalı kapım
Küflü bir akşamüstü terli
Uludum arınmamış camlarda
Ne telefon ne kapı zili
Çalmasın ben evde yokum
Çok uzun gözlerinin içindeyim
Çalmasın kapımı kimseciklerim
Cahit Irgat
***
GÖÇ
Arzusuyla göç etmedi
Kelepçeli götürdüler
Gece yarısı
Ay vururdu odası
Bir daha görünmedi
Cahit Irgat
***
Haftaya gene bir şairle buluşmak ümidiyle, hoş ve hoşça
kalın sevgili okurlar!
Yazışma Adresim: www.goleaydin@hotmail.com
Gazete Adresimiz: www.anadolumedyagrup.com
Bütün yazılarım...: http://hayatintatlarivehayatindusundurdukler.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder