Merhaba sevgili okurlarım. Bu Pazar Aşık Veysel’den 3 şiirle
başlamak istedim. Ünlü ozanımız vefat ettiğinde 17 yaşındaydım. Onun sesiyle ve
onun türküleriyle mayalandım. Her biri ayrı bir gerçekçiliği ve gizli bir hüznü
taşırdı. En ünlü türküsü herhalde KARA TOPRAK’tı. Orda kestirme yoldan
“topraktan geldik toprağa gidiyoruz” denmiyor. Toprağın gerçek dost olduğu
vurgulanıyor. Şu mısralar bunu bakın ne güzel anlatıyor: Yüzün yırttım
tırnağınan, elinen/ Yine beni karşıladı gülünen. Sizi böyle kim
karşılar, söyler misiniz? İşte toprak bu kadar dosttur, yardır. Topraktan
uzaklaştığımız ölçüde insanlığımızı kaybediyor muyuz acaba? Görünen ne yazık ki
o!..
… … …
ANAMA
Dokuz ay koynunda
gezdirdi beni
Ne cefalar çekti ne etti Anam
Acı tatlı zahmetime katlandı
Uçurdu yuvadan yürüttü Anam
Anaların hakkı kolay ödenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gücenmez
Emzirdi salladı uyuttu Anam
Doğurdu beni Sivas ilinde
Sivralan Köyünde tarla yolunda
Azığı sırtında orak elinde
Taşlı tarlalarda avuttu Anam
Ben yürürdüm Anam bakar gülerdi
Huysuzluk edersem kalkar döverdi
Hemen kucaklayıp okşar severdi
Çirkin huylarımı soyuttu Anam
Çocuğudum Anam bana ders verdi
Okumamı çalışmamı ön gördü
Milletine bağlı ol da dur derdi
Vatan sevgisini giyitti Anam
Tükenmez borcum var Anama benim
Onun varlığından oldu bedenim
Kimi köylü kızı kimisi hanım
Ta ezel tarihte kayıtlı Anam
Veysel der kopar mı Analar bağı
Analar doğurmuş ağayı beyi
İşte budur sözlerimin gerçeği
Okuttu öğretti büyüttü Anam
Ne cefalar çekti ne etti Anam
Acı tatlı zahmetime katlandı
Uçurdu yuvadan yürüttü Anam
Anaların hakkı kolay ödenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gücenmez
Emzirdi salladı uyuttu Anam
Doğurdu beni Sivas ilinde
Sivralan Köyünde tarla yolunda
Azığı sırtında orak elinde
Taşlı tarlalarda avuttu Anam
Ben yürürdüm Anam bakar gülerdi
Huysuzluk edersem kalkar döverdi
Hemen kucaklayıp okşar severdi
Çirkin huylarımı soyuttu Anam
Çocuğudum Anam bana ders verdi
Okumamı çalışmamı ön gördü
Milletine bağlı ol da dur derdi
Vatan sevgisini giyitti Anam
Tükenmez borcum var Anama benim
Onun varlığından oldu bedenim
Kimi köylü kızı kimisi hanım
Ta ezel tarihte kayıtlı Anam
Veysel der kopar mı Analar bağı
Analar doğurmuş ağayı beyi
İşte budur sözlerimin gerçeği
Okuttu öğretti büyüttü Anam
AŞIK VEYSEL
***
DOSTLAR BENİ
HATIRLASIN
Ben giderim adım
kalır,
Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur, bayram gelir,
Dostlar beni hatırlasın.
Can bedenden ayrılacak,
Tütmez baca, yanmaz ocak,
Selam olsun kucak kucak,
Dostlar beni hatırlasın.
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş, kim gülecek
Murat yalan, ölüm gerçek,
Dostlar beni hatırlasın.
Gün ikindi akşam olur,
Gör ki başa neler gelir,
Veysel gider, adı kalır
Dostlar beni hatırlasın
Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur, bayram gelir,
Dostlar beni hatırlasın.
Can bedenden ayrılacak,
Tütmez baca, yanmaz ocak,
Selam olsun kucak kucak,
Dostlar beni hatırlasın.
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş, kim gülecek
Murat yalan, ölüm gerçek,
Dostlar beni hatırlasın.
Gün ikindi akşam olur,
Gör ki başa neler gelir,
Veysel gider, adı kalır
Dostlar beni hatırlasın
AŞIK VEYSEL
***
KARA TOPRAK
Dost dost diye
nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır.
Beyhude dolandım, boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır.
Benim sadık yarim kara topraktır.
Beyhude dolandım, boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır.
Nice güzellere
bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü istediğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır
Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi
Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi
Kazma ile dövmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır
Adem’den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyve bitirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır.
Karnın yardım kazmayınan, belinen
Yüzün yırttım tırnağınan, elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yarim kara topraktır
İşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim, dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır.
Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır.
Bir dileğin varsa iste Allah’tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak’tan
Benim sadık yarim kara topraktır.
Hakikat istersen açık bir nokta
Allah kula yakın, kul da Allah’a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır.
Bütün kusurumu toprak gizliyor
Melhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır.
Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel’i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü istediğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır
Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi
Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi
Kazma ile dövmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır
Adem’den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyve bitirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır.
Karnın yardım kazmayınan, belinen
Yüzün yırttım tırnağınan, elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yarim kara topraktır
İşkence yaptıkça bana gülerdi
Bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim, dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır.
Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır.
Bir dileğin varsa iste Allah’tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak’tan
Benim sadık yarim kara topraktır.
Hakikat istersen açık bir nokta
Allah kula yakın, kul da Allah’a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır.
Bütün kusurumu toprak gizliyor
Melhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır.
Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel’i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.
AŞIK VEYSEL
***
Aşık Veysel 3 şiiriyle anlatılacak bir ozan değildir.
Şimdilik sizlere Aşık Veysel’den tadımlık şiirler sundum. Gelelim kendi
şiirlerime.. bu hafta ayrılıkla biten bir sevdanın ardından sığındığım limanım
kankardeşime yazdığım şiirlere devam ediyorum.
… …. ….
251/29
Her başlangıç sevince
uçurur yürekleri
Her kırlangıç hasrete
uçar
Ben Babil’den gelen
yolcuyum
Adım ebabil, yani
kırlangıç
Hiçbir şey son değil,
her şey başlangıç
Seni aradığım için
canım, köşe bucak
Ha kondu ha konacak
uçuyorum
Görsen, sanki kalbim
duracak
Gücüm kalmadı
dayanacak
Birazdan yıldızlarda
susacak
Beni bana bırakma
kendimi sevmiyorum
Aydın Göle
18 nisan 2003
***
30
Ben bulamadım bana
göre sevgi
benim için atan yürek
Beni aklından
çıkarmayan yok
Kimsenin derdi değilim
Olsam, belki hayat
Cebi mavi misket,
Saçları rüzgarda,
Sarışın çocuk olurdu
Koşardı yalın ayak
dağda bayırda
Yatardı sırtüstü göğe
bakıp çayırda
Bana göre bulamadım
sevgi
Şimdi yolum kahkaha
tozlarına çıkar
Tozutmuş
yalnızlıklara
Gömleği deli giydim
sevdaya
Gözlerim uzak,
kayıtsız
Ve ayıpsız bakar.
Yorgun
kaldırımlardaki
Mecalsiz ışıklara
Romanlar yazıyorum
sayfalar dolusu
Başı sonu olmayan,
polisiye
Ne çok isterdim
ölesiye sevmeyi
sevilmeyi ölesiye
Görmek istiyorum
ölmeden
görmeden ölmemek…
kendimi;
salıncaktaki çocuk
kadar
mutlu…
Bulamadım kankam,
bana göre yürek
Ne savaşlar kazandık
Bir kadeh rakıda
boğulduk
Sen uzak durma bana,
ayrılığı yasak say
Sav yasakları, yada
beni başından,
ta en başından…
Beklet sonbaharı
kapında şimdi bahar var
Bekletme beni küçük,
küçücük kediyim
Sesim cılız
Kimse duymaz
Sesim aç sana
Beni bekletme, kapıyı
açsana
Bulamadım bana atan
yürek
Bana göre sevgi
Aydın Göle
19 nisan 2003
***
31
Kim çaldı
kelimelerimi
Yoksa bir yerde mi
unuttum
Yolda dalgın
düşünceli
Yürürken mi düşürdüm
Sen biliyor musun,
gördün mü
İçinde hayat vardı,
sevgi vardı
Lüzumsuz
ayrıntılardan kurtulmuş
Onlar mı gitti
dersin, sevda gidince
Akvaryumdan çıkmış
balık mıyım
Hayata yabancı.
Yazamıyorum,
konuşamıyorum
Kalbim gene aynı
dilde atıyor
Gene seviyor yaprağı,
suyu, kediyi
Birde güneşi
En çokta seni kankam,
en çokta seni
Aydın Göle
24 nisan
***
32
Yaşamak için bir kuru
ekmek
Bir bardak su
Bir yudum sevgi
Yeter!
Yeter ki kalpler
sevgiye atsın
Bırakalım ölüler
huzurla yatsın
Biz dostluğa
kardeşliğe
Sevdaya koşalım
Aydın Göle
24 nisan
***
33
Bana bir şey söyleme
Kaybettiğim beni
arıyorum
Gölgemi rahat
bıraktım
O da çılgınlar gibi
ışığa sevdalıymış
Ben karanlığı giyince
ışıkla gitti
Ne zaman elimi duaya
kaldırsam
Bütün duaları
unutuyorum
Şeytanın işi yok,
benle uğraşıyor
Henüz teslim olmadım
Senden güç alıyorum
bir tanem
Bugün böyle diye
yarını yok edemem
Halâ umudum var
yarınlardan
Sen yanımda oldukça
kankam.
Elde avuçta varsın
hiçbir şey kalmasın
Kalbimiz var bizim
Sevmeyi bilen,
sevince çok seven
Sefaletimizdeki
zarafeti seviyorum.
Aydın Göle
24 nisan
***
Bu haftalıkta bu kadar. Haftaya pazara isterseniz gene
buluşalım. O zamana kadar sağlık ve esenlik dileriyle hoşça kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder